Μια γυναίκα είναι παντού και πάντοτε γυναίκα!
Καθισμένη μπροστά στο μπουντουάρ, κοιτάζει τον καθρέφτη σαν καμβά και με τη φαντασία της ξεκινά να ζωγραφίζει την ομορφιά στο πρόσωπο της.
Όλος ο θησαυρός της βρίσκεται πάνω εκεί.
Στη μια μεριά, τα κρυστάλλινα μπουκαλάκια με τα αρώματα. Αρώματα με λίγη δόση φερομόνης, που έχουν κύριο σκοπό να σε μεθύσουν και να σε αποπλανήσουν. Και στην απέναντι... μια φανταχτερή, χρυσή μπιζουτιέρα με διαμαντένια σκουλαρίκια, κολιέ με λευκές πέρλες και μονόπετρα δαχτυλίδια να λαμποκοπάνε απο μακρυά.
Είναι οι πινελιές που θα κάνουν την εμφάνιση της αριστοκρατική και υπέροχη. Αυτό δηλαδή που μια γυναίκα έχει την υποχρέωση να είναι!
Κρατά στο ένα χέρι το πινέλο και στο άλλο τις μπογιές, αφού
μ ' αυτά θα καταφέρει να δημιουργήσει μία μορφή πορσελάνινης κούκλας στο πρόσωπο της.
Λίγη πούδρα για να γίνει το δέρμα της βελούδινο, λίγο ρουζ στα μάγουλα για να τονίσει τη ζωντάνια και το πάθος της κι ένα κατακόκκινο κραγιόν στα χείλη, για να κατεφέρνει και να αιχμαλωτίζει κάθε βλέμμα που κρυφά πέφτει στην παγίδα τους.
Έπειτα βγάζει το άσπρο, σατέν νυχτικό και φορά με χάρη το μακρύ, ασημένιο της φόρεμα με το συντηρητικό και συνάμα ελαφρώς προκλητικό ντεκολτέ.
Η διαμαντένια τόκα στολίζει τα κατάξανθα, κυματιστά μαλλιά της ενώ οι αγαπημένες τις γόβες, ψηλώνουν λίγα εκατοστά ακόμη την εκθαμβωτική ομορφιά της.
Ξαφνικά χάνεται ολοκληρωτικά η αρχική, άδεια μορφή και αντικατοπτρίζεται πια στα μάτια της η άλλη γυναίκα.
Εκείνη που μέρα νύχτα θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι.
Είναι η μαγική μορφή και η λαχτάρα που πηγάζει μέσα από την γυναικεία ψυχή της, έχοντας όλες τις ικανότητες να την υποστηρίζει με τον πιο απίστευτο και μοναδικό τρόπο.
Τον θηλυκό...!!!
Κι αυτό γιατί μια γυναίκα είναι παντού και πάντοτε γυναίκα.
Πολλές φορές και κάτι περισσότερο, λιγότερο όμως ποτέ..!!!
Ξ.Γ.